Deze week is bij ons de verwarming weer opgesprongen. In de vroege ochtenduurtjes schiet de boiler op gang met veel geklik en gebonk. Nu maakt dat me nog wakker maar over een week verdwijnt dat naar de achtergrond tot ik in de lente weer wakker word omdat ik het geluid mis. Altijd wat.
Misschien hoef ik dit jaar niet zo lang te wachten op de wissel. Als in november het Afschakelplan van kracht is, zal de boiler ook stilvallen. Geen warm water. Geen koffie. Niet koken. Al is die kans heel klein: wij wonen in de laatste fase. En dan nog: het gaat maar over een paar uurtjes per dag. Waar maak ik me toch zorgen om.
Op straat overhoor ik kort een gesprek tussen een man en een vrouw. Ook bij de vrouw is deze week de verwarming weer opgesprongen. Bij de man niet. Hij heeft een teller: zijn verbruik is gelimiteerd. Als hij niet oppast, is het bij hem elke maand november. Ik zou niet met de man willen ruilen. Er moet toch een oplossing zijn, een manier om iedereen altijd van elektriciteit te kunnen voorzien? We hebben een onuitputtelijke energiebron nodig, liefst zonder moeilijk ethische vraagstukken zoals bij kernenergie of fossiele brandstoffen, maar ook niks wisselvalligs als zon, wind of water. Een kracht waar we altijd op kunnen rekenen, op grote schaal… We hebben hàmsters nodig. Miljoenen, ziljoenen hamsters.
We bouwen rasters, de grootte van wolkenkrabbers en plaatsen die vol met loopmolentjes, aangesloten op een generator. Via een gericht kweekprogramma creëren we dan een nieuw soort hyperactieve hamster. Na 4 weken is die al geslachtsrijp. Met 4 nesten per jaar, tot 14 jongen per nest hebben we een continue aanvoer van verse spierkracht. Simpel maar geniaal! De realist in mij zet met met m’n voeten op de grond. Het is natuurlijk maar een kwestie van tijd voor Gaia gaat opkomen voor de rechten van de hamster. Er komt een vakbond. We gaan cao’s moeten afsluiten. Pensioenen uitkeren. Kinderbijslag en ouderschapsverlof. En je weet hoe erg hamsters kweken. Dat zit in hun cultuur, dat krijg je er niet zomaar uit. Na verloop van tijd gaat Unia klachten krijgen tegen hamstermoppen. Monty Python gaat in de ban en we moeten dringend op zoek naar een nieuwe variant op het werkwoord “hamsteren”, dat een negatieve connotatie heeft gekregen in het fatshaming-debat. Mensen geraken verdeeld in een pro- en contra-hamsterkamp, de discussies worden bitser, de standpunten extremer. Een stom ongeval – een vrouw verplettert een hamster onder haar voeten - drijft de zaak op de spits. “Ongeluk!” roepen de mensen. “Moord!” roepen de hamsters. En plots bevindt de mensheid zich in een interspeciële oorlog tegen de hamsters, die de hamsters dwingt tot een collectieve loopmolenstaking. Eeuwige november voor iedereen. Nee, dat kan niet de bedoeling zijn.
Ik zucht verslagen. Toch geen oplossing. Laten we de dingen dan maar gewoon houden zoals ze zijn. Kernreactoren waar af en toe iets mis aan is, elektriciteit die niet altijd gegarandeerd kan worden en een onderlaag van de bevolking voor wie het altijd november is. Alles beter dan afhankelijk worden van hamsters. Dat zal ze leren.
Comentarios