We zijn amper een week ver in 2019 of ik tel al af naar 2020. 2019 hangt m’n voeten uit. Niet zozeer voor mij, al zijn er al genoeg dingen om over te zeuren. Over de dikke groene slakken die al een week in mijn neus logeren. Of die kies die gisteravond tijdens een gezellig etentje ineens besloot in twee te breken. Een aanval van acute kalkmoeheid. En de gemiste afspraak vanmorgen door het fantastische openbaar vervoer. De Lijn is altijd een beetje afwachten. Maar eigenlijk mag ik niet klagen. In brede kring vallen er zwaardere slachtoffers. Ontslag. Afscheid. Het is wellicht nefast voor de feestvreugde, maar de realiteit is dat miserie gewoon doorgaat, nieuwjaar of niet.
Behalve de start van een nieuw jaar betekent januari ook: de maand van de evaluatiegesprekken op de werkvloer. Een vergadering tussen werkgever en werknemer waarop die laatste feedback krijgt over zijn/haar prestaties van het voorbije jaar. Dat vertaalt zich in het beste geval naar opslag, promotie of extralegale voordelen, maar meestal volgt er ook een lijstje met werkpunten. Gezien de huidige omstandigheden vind ik dat we dat ook moeten toepassen op het nieuwe jaar. Laat 31 januari voortaan een evaluatiemoment zijn voor de voorbije 30 dagen. Alle begin is moeilijk, we moeten nu ook niet te streng zijn, maar als ze het écht op niks trekt, dan vieren we op 1 februari “Opnieuwjaar”: de start van het nieuwe jaar 2.0. Kans verkeken, ander en beter.
2019: u bent gewaarschuwd.
Comments