top of page
Zoeken
marijkevervloet

NESTGEUR

Het is gelukt: onze vakantie is eindelijk geboekt! Twee weken rondtrekken door Kroatië. Geen kant-en-klaar-pakket, maar volledig zelf samengesteld. Eerst opgelijst wat we willen bezoeken, dan een autoroute uitgestippeld en dan logies gezocht. Puzzelpuzzelpuzzel. Ik ben niet voor hotels gegaan maar voor appartementjes. Ik heb het niet zo op hotels, of toch niet op diegene die in ons budget passen. Doorgaans eindig je dan op niet veel meer dan een kamer met bed en kleerkast. Ik heb graag wat meer leefruimte (rotverwend, ik weet het). Een tuin of terras waar je ’s avonds nog wat kan babbelen en sterrenkijken tot een gat in de nacht of een zithoek waar je ’s morgens in alle rust een goei zjat koffie kan drinken zonder al piekfijn gewassen en geborsteld te moeten zijn. Goed, er zijn mensen die in peignoir aan het hotelbuffet verschijnen, maar dat zie ik mezelf nog niet doen. Dus: appartementjes. Het vroeg wat zoekwerk. Prijzen vergelijken, comfort afwegen: toplocatie in het midden van de stad of toch maar wat verder weg maar wel met een eigen badkamer (optie twee!)? Maar het resultaat is er: een reismap met adressen, routes, tips en tonnen goesting om te vertrekken. Al weet ik nu al dat er toch weer iets gaat knagen. Op reis is er altijd “iets” dat me stoort aan de plaatsen waar we verblijven, een irritatie die ik totnogtoe niet kon plaatsen, maar ik denk dat ik er eindelijk achter ben: het is de geur. Het maakt niet uit hoe proper je logies ook zijn, hoeveel AmbiPur-met-lelietjes-van-dalen er ook door de ventilatieschachten wordt gejaagd: de geur klopt niet. Elk huis heeft een eigen nestgeur. Het is de optelsom van gebruikte poetsmiddelen, wasverzachters, douchegels, eten, drinken, huisdieren, zweetjes en scheetjes. Nestgeur heb je niet van dag op dag, het heeft tijd nodig om zich te ontwikkelen. We wonen nu al 2 jaar in ons “nieuwe” huis en eindelijk begint de geur van nat bezetsel en vers hout plaats te ruimen voor “onze” geur. Hoe onbelangrijk het ook lijkt: die geur maakt wel dat je je thuis voelt. En we kunnen wel foto’s nemen en geluidsopnamen maken, maar geur kan je niet meenemen. Dat is er of dat is er niet. Ik ga genieten van de vakantie, van de uitzichten, van de zeegeur, maar hoe betoverend Kroatië ook mag zijn: ik weet nu al dat ik onze nestgeur ga missen.

1 weergave0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

KLEURRIJK

Verdorie toch, weer vergeten! Elke keer ik op trot ben in het polderbos neem ik me voor de volgende keer mijn knijper en zwerfvuilzakken...

MIDPOLDER MURDERS

“Heb je zin om even mee in de polder te gaan wandelen?” vraag ik. Mijn lief schudt van nee. “Zeddezeker? Wie weet zien we wel een...

WRITER'S BLOCK

Aan de schrijftafel. Tekstflarden dwarrelen door mijn hoofd maar vinden geen houvast. Een voor een verdrinken ze in het drassige...

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page