Voorzichtig komen ze binnengeschuifeld. Eerst een man van middelbare leeftijd. Grijze snor, pastelgeel hemd en bruine broek. Direct daarachter volgt zijn vrouw als een siamese schaduw. Ze draagt een wijdvallend blauwwit bloemetjeskleed. Comfortabel maar degelijk. Hun ogen scannen de omgeving op zoek naar een leeg tafeltje. Ze hebben geluk. Ongeveer driekwart van de zaal is leeg.
Het koppel neemt plaats aan een tafeltje. Niet zomaar een tafeltje. Het Enige Mogelijke tafeltje in een driekwart lege zaal: het tafeltje zo ver mogelijk van de reeds bezette tafeltjes vandaan. De man haalt een stadsplan boven. Toeristen. Britten, wed ik. Ze spreken zacht tegen elkaar. Gewonnen. De man neuzelt wat op het plan, zijn vrouw kijkt strak voor zich uit. Ze ziet er gespannen uit, alsof ze ongeduldig op iets wacht. Voor mij ogen ontspint zich een prachtige choreografie.
De vrouw port zacht de man aan en zegt iets. Het klinkt kort, afgemeten. De man kijkt haar even aan, slaat gedwee zijn ogen neer en staat op. Hij wandelt het café verder in en laat de toerist in zich los. Eerst aarzelend, maar met elke stap trefzekerder. Hij bekijkt schilderijen, reclameaffiches, meubilair. Hij wijst zijn vrouw op enkele bezienswaardigheden. Hij spreekt geluidloos in opgetrokken wenkbrauwen, kleine lachjes, minuscule handgebaren. De vrouw beantwoordt elke opmerking met korte knikjes en glimlachjes, maar de spanning op haar gezicht blijft. De man wandelt het hele café rond, inspecteert elke muur en keert terug naar zijn tafeltje. Terwijl hij gaat zitten, buigt hij zich naar zijn vrouw. Gefezel, gevolgd door een kort knikje.
Nu staat de vrouw recht. Ze wandelt het café rond en volgt identiek hetzelfde danspatroon als de man. Ze bekijkt de schilderijen, reclameaffiches, meubilair. Aarzelend, voortdurend achterom kijkend voor bevestiging. Bij de deur aan de overzijde kijkt ze nogmaals achterom, haar wenkbrauwen schieten naar boven. Haar man knikt kort. De vrouw schraapt haar moed bijeen en dan stapt ze door de deur.
Vijf minuten later komt ze terug. Ze glimlacht naar haar man. Weg spanning. Ze is opgelucht: alles is onder controle. Ze heeft de toiletten gevonden.
Comentarios